SOWA OPAC : Miejska Biblioteka Publiczna w Sanoku

1 wynik

Książka

W koszyku

oceń

Stanisław Koniecpolski ok. 1592-1646 / Leszek Podhorodecki. - Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978. - 455, [1] strony, [13] karty tablice : ilustracje, mapy, portrety ; 20 cm.

Autor

Podhorodecki Leszek (1934-2000).

Forma i typ

Książki Publikacje popularnonaukowe

Temat

Koniecpolski, Stanisław (ok. 1592-1646) Szlachta Wojny polsko-szwedzkie (1563-1660) Polska

Gatunek

Biografia

Stanisław Koniecpolski herbu Pobóg (ur. 9 lutego 1591 w Koniecpolu, zm. 11 marca 1646 w Brodach) – starosta wieluński od 1607 i żarnowiecki od 1611, hetman polny koronny od 1618, a także barski od 1623 i bytowski od 1638 roku, wojewoda sandomierski od 1625, hetman wielki koronny od 1632, kasztelan krakowski od 1633, książę Cesarstwa od 1637, starosta buski, perejasławski, płoskirowski, stryjski i kowelski, starosta szczurowiecki w 1635 roku, starosta babimojski w 1617 roku. Jako senator wziął udział w sejmach: 1626 (II), 1627, 1629 (I), 1629 (II), 1631, 1632 (I), 1632 (II), 1632 (III), 1635 (I), 1637 (I), 1637 (II), 1638, 1639, 1640, 1642, 1643, 1645 roku[7]. Poseł na sejm 1624 i 1625 roku z województwa podolskiego. Syn wojewody sieradzkiego Aleksandra. Jeden z największych wodzów I Rzeczypospolitej oraz jeden z najbogatszych magnatów kresowych. Zwycięzca spod Martynowa (1624), Hamersztynu (1627), Trzciany (1629), Ochmatowa (1644). Według spisanej w 1635 r. relacji Karola Ogiera, członka francuskiego poselstwa mającego na celu doprowadzić do pokoju Rzeczypospolitej ze Szwecją, Koniecpolski ogromną odznacza się i niefrasobliwą pobożnością i na sztandarze swym ma wizerunek Najświętszej Panny. Cały tchnie myślą o rozgromieniu niewiernych narodów, z którymi często walczył. (...) Ogromna jest jego potęga w Rzeczypospolitej i największa po potędze króla, od którego raz ustanowiony, nie może być już z godności złożony. (...) Oprócz tego jest kasztelanem krakowskim, dzięki któremu to tytułowi jest pierwszym między świeckimi senatorami Rzeczypospolitej, albowiem arcybiskupi i biskupi idą przed świeckimi.... Nieco powagi i dostojeństwa odbierała mu za to wada wymowy – w chwilach zdenerwowania mocno się jąkał, nie potrafił wypowiedzieć niektórych słów. Mawiano stąd, iż Pan Stanisław wprzód uderzy, nim wypowie.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 94(438).04 (1 egz.)